Een persoonlijke tekst bij een afscheid
Persoonlijke tekst schrijven
Hoe begin je hieraan, enkele suggesties en tal van tips…
Een persoonlijke speech tijdens een afscheidsceremonie
Inhoud en uitwerking
Het schrijven van een passende persoonlijke tekst voor een uitvaart is een delicate taak die zorgvuldigheid en empathie vereist. Het doel is om een eerbetoon te creëren dat recht doet aan het leven van de overledene en troost biedt aan de nabestaanden. Begin met het verzamelen van herinneringen, anekdotes en bijzondere momenten die de persoon kenmerkten. Overweeg de volgende suggesties:
Introductie: begin de tekst met een liefdevolle en respectvolle introductie. Vermeld de naam van de overledene en hun relatie tot de aanwezigen. Creëer een rustige sfeer om de luisteraars voor te bereiden op het emotionele verloop van de tekst.
Persoonlijke anekdotes: Deel persoonlijke anekdotes die het karakter, de passies en de unieke eigenschappen van de overledene belichten. Dit kan variëren van grappige momenten tot diepgaande ervaringen die hun persoonlijkheid weerspiegelen.
Levenslessen en waarden: Benadruk de levenslessen en waarden die de overledene koesterde. Bespreek hoe deze waarden een positieve invloed hebben gehad op hun leven en op de mensen om hen heen.
Bijzondere prestaties: Vermeld belangrijke prestaties en mijlpalen uit het leven van de overledene. Of het nu gaat om professionele successen, liefdadigheidswerk of persoonlijke triomfen, deze momenten dragen bij aan het begrip van hun leven.
Interesses en hobby's: Beschrijf de passies, interesses en hobby's die de overledene vervulden. Dit geeft een dieper inzicht in hun persoonlijkheid en creëert een connectie met degenen die hen gekend hebben.
Dankbaarheid en liefde: Sluit af met een uitdrukking van dankbaarheid voor het delen van het leven met de overledene en benadruk de blijvende liefde en herinneringen die zullen voortleven in de harten van de nabestaanden.
Houd rekening met de emotionele lading van de gelegenheid en wees respectvol in de keuze van woorden. Het doel is om een intieme en warme herinnering te creëren die de aanwezigen steun biedt in het rouwproces.
Nog enkele tips en aanzetten
De kern van je boodschap gaat over de persoon van wie we afscheid nemen. Doe dit waarheidsgetrouw, prijs hem niet al te hoog de hemel in, het is ook niet het gepaste moment om een “rekening” te presenteren.
Verzamel enkele gedachten die je wil uitwerken, een goede aanzet hierbij is:
Als ik aan NAAM denk, dan denk ik aan….
Dit kan tijdens een plechtigheid in puntjes gelezen en gebracht worden, het kan evengoed herwerkt worden tot een volledig uitgeschreven tekst.
Wanneer er meerdere persoonlijke teksten zijn, ga dan na of je niet al te veel overlappingen hebt.
Een ludieke noot kan zeker, mooie herinneringen delen brengt vaak een lach op mensen hun gezicht.
Je kan enkele mooie en fijne momenten opnieuw beschrijven, voor de geest halen, vertellen…
Weet je nog….
Uitschrijven? Waarom en hoeveel dan…
Ja, deze tekst schrijf je best volledig en, woordelijk uit, ook al ben je een groot redenaar…
De emoties doen soms vreemde zaken met mensen.
Om niet al te ver uit te wijden.
In nood kan de voorganger perfect overnemen.
Stuur je uitgeschreven tekst zeker door naar de voorganger van de dienst, zo voorkom je al te veel dubbels tijdens de dienst of dat het gras van voor uw voeten wordt gemaaid.
Er wordt gestreefd naar een goed evenwicht tussen muziek en tekst, het doel is de aanwezigen een beeld te geven in gedachten, doorheen foto’s, doorheen mooie teksten van wie hij/zij is geweest in het leven. Maak hiervan geen ellenlange speech, beperk je, less is more, blijf to the point. Als richtlijn geef ik een maximum van ongeveer 1 A4 (getypt, standaardopmaak is)
Was / Is.. ( verleden of tegenwoordige tijd)
Voor sommige zaken kan je in de verleden tijd spreken, herinneringen die je ophaalt, tijden van toen het waren toch bijzondere momenten…
Enkele zaken zijn ook blijvend, hij was niet de papa, de zoon, de broer van, nee, dat blijf je… Over blijvende relaties en verbondenheid spreek je niet in termen van verleden. Met de dood en het afscheid verdwijnt die band niet.
Hij / Jij / U
Schrijf je een tekst over de overledene, dan spreek je over hem, hij,…. schrijf je dus met deze persoon als 3de persoon.
Het is soms krachtig om af en toe tijdens je tekst de persoon ook nog heel even persoonlijk aan te spreken, dan kan jij of u gebruikt worden. Wanneer je een goede band hebt met hem of haar kan je zeker kiezen voor ’jij’, de u vorm is zeer statig, plechtig en voelt afstandelijker aan.
Zelf lezen of laten lezen of….
Een tekst schrijven is één zaak, tijdens een moment van afscheid of bij een herdenking deze tot uiting brengen is dan weer een ander paar mouwen. Ik geef jullie enkele suggesties om deze extra stress te vermijden.
Je kan je tekst zelf (proberen) lezen, de voorganger staat steeds achter je en kan ook perfect overnemen wanneer het te moeilijk wordt.
Je kan afspreken met de voorganger of een andere persoon dat hij/zij jouw tekst naar voor brengt.
Je kan je eigen tekst thuis inspreken en opnemen. Deze opname stuur je op voorhand door aan de voorganger. Meestal is er wel een technische mogelijkheid om jouw opname te starten. Dan zijn het jouw woorden, uit jouw mond, zoals jij dit hebt bedoeld.
Je kan tijdens een rustig stukje muziek deze tekst ook op het scherm laten verschijnen, let dan wel dat het groot genoeg staat, niet te snel gaat,….